ศัพท์เทควันโด

บทบัญญัติเทควันโด 1.จงรักภักดีต่อประเทศชาติของตน BE FAITHFUL TO YOU COUNTRY  2. เคารพพ่อแม่ ครูอาจารย์และผู้มีพระคุณ HONOUR YOUR MASTERS AND PARENTS  3. ซื่อตรง จริงใจต่อเพื่อน BE HONESTS TO YOUR FRIENDS  4. อย่าทำร้ายผู้อื่น โดยไม่จำเป็น DO NOT HARM OTHERS UNNECESSARILY  5. อย่าท้อถอยต่อเหตุการณ์ทั้งปวง NEVER RETREAT  ข้อปฏิบัติของนักเรียน  1.ให้ความเคารพผู้อาวุโส RESPECT THE SENIOR  2.กระทำตนให้ดีที่สุดอย่างสม่ำเสมอ ALWAYS DO YOUR BEST  3. ตัดสินเหตุการณ์ด้วยความระมัดระวังและถูกต้อง JUDGE CAREFULLY AND CORRECTLY  ศัพท์เทควันโด เทควันโด เป็นศิลปะการต่อสู้ที่มีต้นกำเนิดมาจากชนชาวเกาหลี ถึงแม้เมื่อเผยแพร่เป็นไปทั่วโลกในแง่ของกีฬา แล้วแต่เมื่อมีการแข่งขันก็ยังคงใช้ภาษาเกาหลีเป็นภาษากลางของการแข่งขันเช่นเดียวกับ กีฬาศิลปะการต่อสู้อื่นๆ ที่ใช้ภาษาของตนเป็นภาษากลางในการแข่งขัน เช่น ยูโดก็จะใช้ภาษาญี่ปุ่น เป็นต้น ในการฝึกประจำวันผู้ฝึกควรพยายามใช้ภาษากลางของเทควันโด ในการสั่งให้เคยชินก็จะมีประโยชน์ในลำดับต่อไป ไม่ว่าในสนามแข่งขัน หรืออาจจะมีโอกาสเดินทางไปร่วมการฝึกที่ประเทศต้นกำเนิดของเทควันโดก็จะสามารถสื่อสารกันง่ายขึ้น เพราะที่ผ่านมาเรามักจะใช้ชื่อท่าต่าง ๆ เป็นภาษาอังกฤษทั้งสิ้น ซึ่งเข้าใจได้เร็วกว่า แต่ถ้าใช้ชื่อ หรือคำสั่งเป็นภาษาเกาหลีแล้วจะสามารถสื่อกันได้ชัดเจนกว่าเรา เพราะในตัวคำสั่งจะสื่อถึงท่าทาง และเทคนิคได้โดยตรง ในช่วงที่ครูได้มีโอกาสไปฝึกซ้อมภาคปฏิบัติ และอบรมภาคทฤษฎีที่สถาบันเทควันโดโลกกุกกิวอน และสหพันธ์เทควันโดโลกที่เกาหลีหลายครั้งได้เห็นความจำเป็นในเรื่องนี้อย่างแท้จริง จึงขอรวบรวมศัพท์เทคนิคทางเทควันโดมาให้ศึกษากัน ในที่นี้ โดยจะนำศัพท์ที่จำเป็นเบื้องต้น รวมไว้ช่วงแรกพร้อมคำอธิบายเพิ่มเติมเพื่อความเข้าใจ และในช่วงต่อไปเป็นคำศัพท์ที่มากขึ้นซึ่งรวบรวมไว้ โดย พันเอกนายแพทย์ศุภกิตติ ขัมพานนท์ ซึ่งท่านผู้นี้นับเป็นนักวิชาการเทควันโดที่แท้จริงท่านหนึ่ง คำศัพท์ที่ใช้บ่อย - การเข้าแถวเคารพธง กุกกิเอ เดฮาโย เคียงเง่ คือ การเข้าแถวทั้งหมดหันหน้าหาหน้าชั้นเรียนที่มีธงชาติ และรูปเคารพแขวนอยู่แล้วสั่งเคารพพร้อมกัน เน้นคำว่า เคียงเง่ - การเคารพอาจารย์ แชเรียต ควานจังนิมเกะ เคียงเง่ คือการเข้าแถวเคารพอาจารย์ใหญ่ (เจ้าสำนัก) โดยมากคืออาจารย์ ดั้ง 6 ขึ้นไป แชเรียต คือสั่งตรง ความจังนิม คืออาจารย์ใหญ่ เกะ คือหมายถึงที่นั่น และ เคียงเง่ คือเคารพ ถ้าสั่งเคารพอาจารย์สายดำผู้สอนก็เปลี่ยนจาก ความจังนิม เป็น ซา บม นิม - สั่งตรง เคารพ แชเรียต เคียงเง่ ใช้ตรง เคารพทั่วไปเช่น การเข้าคู่เตรียมซ้อม - ท่าเตรียม จุนบี ถ้าในเวลาฝึกทั่วไปคือท่าแยกเท้ากว้างเท่าสะโพกยกมือขึ้นระดับลิ้นปี่แล้วกำหมัดลดลง มาคู่กันอยู่ที่ท้องน้อย แต่ถ้าสถานการณ์ต่างๆจะใช้ไม่เหมือนกันคือ - ในสนามแข่งขันต่อสู้ จุนบี คือท่าการ์ดเตรียมแข่งขันต่อสู้ - พูมเซ่ จุนบี คือการทำท่าจุนบีแบบช้าๆ เน้นสมาธิ เดินลมหายใจ เตรียมรำ พูมเซ่ - เคียรูกิ จุนบี คือการ์ดเตรียมต่อสู้ในการฝึกซ้อมต่อสู้ - เคี๊ยกพ่า จุนบี คือการ์ดเตรียมการสาธิตการทำลายต่างๆ เพราะฉะนั้นจะทำท่าค่อนข้างการ์ดกว้างกว่าท่าการ์ดต่อสู้ - เริ่ม ชีจั๊ก ใช้สั่งให้เริ่มทำได้ เช่นเริ่มแข่งขัน เริ่มรำพูมเซ่โดยไม่นับจังหวะ เริ่มฝึกซ้อมตามท่าที่สั่งโดย ไม่นับจังหวะ เพราะฉะนั้นเมื่อสั่ง ชีจั๊กแล้วไม่ควรจะต้องนับ 1 2 3 ซ้ำซ้อนอีก - หยุด คือมาน เป็นคำสั่งให้หยุดทั่วๆไป เช่นเรียกให้หยุดหลังจากกำลังฝึกเข้าคู่ต่อสู้กันอยู่ หรือผู้ตัดสินสั่ง หยุดการแข่งขันตอนหมดยก - กลับที่เดิม กลับท่าเริ่ม บาโร ใช้สั่งให้กลับมาท่าเริ่ม เช่น สั่งกลับมาท่า จุงบี เวลารำพูมเซ่เสร็จแล้ว (หลายๆคน ใช้คำว่า คือมาน ที่จริงควรใช้ บาโร) หรือเสร็จการแสดง สาธิตท่าสเตปสแปริ่งทีละท่าจบลง - พัก ชิโอะ ใช้สั่งเวลาต้องการให้แยกย้ายไปพัก - กลับหลังหัน ดิโร โดรา สั่งให้กลับหลังหันโดยต้องหมุนไปทางขวา - นับ 1 ถึง 10 ใช้นับให้ปฏิบัติท่าทางต่างๆ พร้อมกัน ฮานา ตุล เซท เนท ทัส ยัส อิลโกบ ยัลเดิล อาโฮบ เยิ้ล - ลำดับต่างๆ 1 ถึง 10 ใช้เรียกลำดับขั้น เช่น พูมเซ่ที่ 1 2 3..... อิล อี ซัม ซา โอ ยุค ซิล พัล กู ซิบ การเรียกลำดับพูมเซ่ (แพทเทอร์น) ที่ถูกต้อง การสอบเลื่อนสายในแต่ละขั้น จะมีการร่ายรำพูมเซ่ประจำสายของตน ซึ่งเป็นท่ารำมาตรฐานของสถาบันเทควันโดโลกกุกกิวอน โดยมีพูมเซ่อยู่ 2 กลุ่ม คือ เทกุค และ พัลเก ปัจจุบันทั่วโลกจะใช้เทกุค 8 ชุดเป็นมาตรฐาน จะมีบ้างบางประเทศที่ใช้พัลเก ซึ่งเป็นพูมเซ่ที่เก่าแก่กว่า แต่ในประเทศไทยนับว่าพิเศษกว่า ประเทศต่างๆ คือจะรำทั้งหมด 10 พูมเซ่ โดยใช้เทกุค 1-8 และต่อด้วยพัลเก 7 และพัลเก 8 แต่มักเรียกผิดโดยเรียกพัลเก 7 เป็นเทกุค 9 และเรียกพัลเก 8 เป็นเทกุค 10 ซึ่งเป็นการเรียกที่ผิดพลาดทั้ง 2 พูมเซ่ ฉะนั้นเวลาจะขานชื่อพูมเซ่ (แพทเทอร์น) 9 ต้องเรียก พัลเก ซิลจัง (ไม่ใช่ เทกุค กู จัง) พูมเซ่ (แพทเทอร์น) 10 ต้องเรียก พัลเก พัลจัง (ไม่ใช่ เทกุค ซิบจัง) พูมเซ่มาตรฐานในปัจจุบัน พูมเซ่ดั้งเดิม(ใช้บางประเทศ) ประเทศไทยใช้ 10 พูมเซ่ เทกุค Taegeuk มี 8 ชุด พัลเก Palgwe มี 8 ชุด  แพทเทอร์น 1. เทกุค อิล จัง แพทเทอร์น2. เทกุค อี จัง  แพทเทอร์น 3. เทกุค ซัม จัง แพทเทอร์น 4. เทกุค ซา จัง แพทเทอร์น 5. เทกุค โอ จัง แพทเทอร์น 6. เทกุค ยุค จัง แพทเทอร์น 7. เทกุค ซิล จัง แพทเทอร์น8. เทกุค พัล จัง แพทเทอร์น 9. พัลเก ซิล จัง แพทเทอร์น 10.พัลเก พัล จัง ภาษาเกาหลีคำต่อไปนี้เป็นศัพท์ที่ใช้การเตะ (Chagi = ชากิ)  Ahp-cha-gi Front kick อัพ ชากิ ฟร้อนท์คิก Dolryo-cha-gi Round kick โดลเรียว ชากิ ราวนด์คิก Yop-cha-gi Side kick ยัพ ชากิ ไซด์คิก Dwi-cha-gi Backward kick ดวี ชากิ แบคคิก Nak-a-cha-gi Hook kick นัคอาชากิ ฮุคคิก Hu-ryo-chagi Swing Kick ฮูโร ชากิ สวิงคิก Naeryo-chagi Chop Kick เนียโร ชากิ ช็อปคิก การสอบเลื่อนสาย ท่ารำ Poomse, เข้าคู่ Step Sparring, ท่าเตะประจำสาย Step Kick Level Pattern (Poomse) Step Sparring Step Kick White Six Block - none - Front Kick, Side Kick, Round Kick Yellow 1 Taegeuk il jung Three Step 1 - 5 Step Front Kick, Step Side Kick, Step Round Kick Yellow 2 Taegeuk e jung Three Step 6 -10 Jump Front Kick, Jump Side Kick, Jump Round Kick Green 1 Taegeuk sum jung Two Step 1 - 5 Back Kick Green 2 Taegeuk sa jung Two Step 6 - 10 Hook Kick Blue 1 Taegeuk oh jung One Step 1 - 5 Swing Kick Blue 2 Taegeuk yuk jung One Step 6 - 10 Jump High Kick Brown 1 Taegeuk chil jung One Step 11 - 15 Double Front Kick Brown 2 Taegeuk pul jung One Step 16 - 20 Flying Side Kick Red 1 Taegeuk ku jung One Step 21 - 25 Turn Back Kick Red 2 Taegeuk zip jung One Step 26 - 30 Two Way Black (Dan) All  คำสั่งที่ใช้กันในกีฬาเทควันโด-คำแปล คำสั่งที่ผู้ฝึกสอนใช้ในการสอนนักเรียน เป็นภาษาเกาหลี นักเรียนลองดูจะได้ทราบว่าเวลาครูพูดหรือออกคำสั่งให้เราทำนั้น ครูจะให้เราทำอะไร  นิยามศัพท์กีฬาเทควันโด Charyeot แชเรียต ท่ายืนตรงปลายเท้าชิด กำหมัดแนบข้างลำตัว Kyeong-rye คิยอง-เย่ คำนับ ก้มศรีษะ โน้มตัวลงไปรอ 1-2 วินาทีจึงเงยขึ้น Joonbi จุนบิ ท่าเตรียม แยกเท้าซ้ายไปด้านข้าง 1 ช่วงไหล่ดึงกำปั้นทั้งสองข้างขึ้นมาที่ระดับอก แล้วชกหมัดทั้งสองข้างลงข้างลำตัว Pa-chagi joonbi พาชากิ จุนบิ ท่าตั้งการ์ดเตรียมต่อสู้ ถอยเท้าขวาข้างหนึ่งลงไปข้างหลังพอประมาณ ย่อเข่าลงเล็กน้อย กำหมัดทั้งสองข้างยกขึ้นมาตั้งการ์ดในระดับอก หมัดปิดปลายคาง Geuman กือมาน หยุด จบ หรือ สิ้นสุด Baro พะโร กลับคืนสู่ท่าเริ่มต้น Shio ชิโอะ หยุดพัก Choyu Gutt โชโยกุ้ด เลิกชั้น (การเรียนสิ้นสุดลงแล้ว) Arae อะเร ส่วนล่างข้างร่างกาย ตั้งแต่สะโพกลงไป Momtong มมทง ส่วนกลางของร่างกาย ตั้งแต่หัวไหล่ลงมาถึงสะโพก Eolgul ออลกุล ส่วนบนของร่างกาย ตั้งแต่หัวไหล่ขึ้นไป Chagi ชากิ การเตะ Makki มักกิ การบล็อก Jireugi จีรือกิ การชก Seogi เซอกิ การยืน Ap Chagi อัพ ชากิ เตะฟร้อนสแนปคิก Dolryeo Chagi ดลเรียล ชากิ เตะราวน์คิก Yeop Chagi เยิพ ชากิ เตะไซด์คิก Dwit Chagi ดวิท ชากิ เตะแบล็คคิก Huryeo Chagi ฮูเรียว ชากิ เตะฮุกคิก Jwawoo-Hyangwoo จวาวู-ยางวู หันหน้าเข้าหากัน Dwiro Dora ดิโร โดระ กลับหลังหัน (หมุนทางขวามือตัวเอง) ส่วนคำสั่งที่นอกเหนือจากนี้ อาจจะใช้น้อยหรือบางยิมอาจไม่ได้ใช้เลย ก็ขอยกไว้ไม่เอามาลงแล้วกันนะ แต่อยากรู้ถามได้ จะหาคำตอบมาให้ ศัพท์เทควันโดที่สำคัญ ลำดับที่ คำศัพท์ คำอ่าน คำแปล / ความหมาย ๑ Taekwondo เท ควัน โด ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว และกีฬาประจำชาติของชาวเกาหลี เท  หมายถึงการใช้เท้า ควัน หมายถึงการใช้มือโด หมายถึงวิถีทาง ความคิด สติปัญญา ๒ Dojang โดจัง สำนัก  หรือโรงฝึกเทควันโด ๓ Kwanjangnim ควานจังนิม เจ้าสำนัก หรืออาจารย์ใหญ่ ๔ Saboemnim ซา บม นิม อาจารย์ (ดั้ง ๔ ขึ้นไป) ๕ Kyosahnim เคียวซานิม อาจารย์ผู้ช่วย ๖ Jaeja เจจา ศิษย์ นักเรียน ๗ Yudanja ยูดันจา นักเทควันโดชั้นสายดำ ๘ Mudanja มูดันจา นักเทควันโดชั้นสายสี ๙ Choboja โชโบจา นักเทควันโดชั้นสายขาว (ผู้เริ่มต้นฝึก) ๑๐ Sunbaenim ซุนเบนิม ผู้อาวุโสกว่า หรือรุ่นพี่ (Senior) ๑๑ Whobae ฮูเบ ผู้อ่อนอาวุโสกว่า หรือรุ่นน้อง (Junior) ๑๒ Kukki(-ae) กุกกิ(-เอ) ธงชาติ ซึ่งประดับอยู่หน้าชั้นเรียน อาจารย์และนักเรียน ทุกคนจะต้องทำความเคารพก่อน และหลังการฝึก โดยใช้ คำสั่งบอกแถว “กุกกิเอ เดฮาโย่ เคียงเง่” ๑๓ Dan ดาน ดั้ง หมายถึงคุณวุฒิของผู้ฝึกเทควันโดในระดับสายดำ แบ่งเป็น ๑๐ ระดับ จาก ดั้งที่ ๑ ถึงดั้งที่ ๑๐ ซึ่งขึ้นทะเบียนไว้กับสำนักกุกกิวอน (สำนักงานใหญ่เทควันโดโลก) การสอบเลื่อนขั้น เป็นไปตามระเบียบของสำนักกุกกิวอน ๑๔ Poom พูม คุณวุฒิของนักเทควันโดสายดำที่มีอายุต่ำกว่า ๑๕ ปี จะคาดสายดำ-แดง ครึ่งบนเป็นสีดำ  ครึ่งล่างเป็นสีแดง แบ่งเป็น ๓ ระดับ คือ พูม ๑ ถึง พูม ๓ เมื่ออายุครบ ๑๕ ปี ก็เปลี่ยนเป็นคาดสายดำ ๑๕ Gup กึบ คุณวุฒิของผู้ฝึกเทควันโดระดับต่ำกว่าสายดำ เริ่มจากสายขาว และสายสีต่างๆ ซึ่งแต่ละประเทศอาจแตกต่างกันบ้าง โดย ทั่วไปมี ๙ ถึง ๑๑ ขั้น ในประเทศไทยนิยมเรียงดังนี้ ขาว, เหลือง(๑-๒), เขียว(๑-๒), ฟ้า(๑-๒), น้ำตาล(๑-๒) และ แดง(๑-๒) ๑๖ Charyeot แชเรียต ท่ายืนตรง ปลายเท้าชิด แขนแนบลำตัว ๑๗ Kyeong-rye เคียงเง่ คำนับ ก้มศีรษะโน้มตัวไปข้างหน้า ๑๘ Jwawoo-hyangwoo จวาวูยางวู่ หันเข้าหากัน ถ้าสั่งซ้ำให้หันกลับมา (Jwa ซ้าย Woo ขวา  Hyangwoo หัน) ๑๙ Dwiro Dora ดิโร โดระ กลับหลังหัน (หมุนไปทางด้านขวา) ๒๐ Joonbi / Gibon Joonbi จุนบี   หรือ กิบอน จุนบี ท่าเตรียม แยกเท้าซ้ายห่าง ๑ ฝ่าเท้า ยกมือทั้งสองขึ้น ถึงระดับลิ้นปี่ ในลักษณะแบหงายมือแล้วกำหมัดลดลงจนอยู่ หน้าท้องน้อย ๒๑ Chagi Joonbi / Kyorumsae ชากิจุนบิ  หรือ เคียรึมเซ่ ท่าตั้งการ์ดเตรียมต่อสู้ ถอยเท้าข้างหนึ่งไปข้างหลัง ประมาณ ๑ ก้าวย่อเข่าลงเล็กน้อยกำหมัดยกขึ้นการ์ด ระดับอก (ในการแข่งขันแบบต่อสู้จะสั่ง จุนบี เฉยๆ) ๒๒ Momtong Jireugi Joombi Juchumsae มมทงจีรึกิ จุนบี จูชุมเซ่ ท่าเตรียมออกหมัดชก แยกเท้าซ้ายออกไปด้านข้าง ประมาณ ๒ ฝ่าเท้าย่อเข่าลงเท่าๆ กันแล้วออกหมัดชก ระดับลิ้นปี่ (มีรูปแบบขั้นตอนในการออกหมัดชกหลายแบบ) ๒๓ Kihap / Yell คิฮัฟ   หรือ เยล การร้องเปล่งเสียงดัง “อีย่า” หรือ “เอี้ย” ให้เสียงก้องกังวาน ใช้ประโยชน์ในการรวบรวมส่งพละกำลัง ข่มขวัญคู่ต่อสู้เกิดความพร้อมเพรียงในการฝึกร่วมกัน ๒๔ Shijak ชีจั๊ก เริ่ม (การต่อสู้หรือการแสดง) ได้ ๒๕ Kalyeo คัลเลียว แยก ๒๖ Kaesok เคโซะ (ต่อสู้) ต่อไป ๒๗ Geuman คือมาน หยุด จบ หรือสิ้นสุด ๒๘ Baro พะโร / บาโร กลับที่เดิม กลับสู่ท่าเริ่มต้น ๒๙ Shio ชิโอะ หยุดพัก ๓๐ Shigan ชิกัน ขอเวลานอกเพื่อจัดเครื่องแต่งกายและอุปกรณ์ให้เรียบร้อย ๓๑ Kyeshi เคชิ หยุดเวลาแข่งขัน ๑ นาทีเพื่อปฐมพยาบาลนักกีฬาที่บาดเจ็บ ๓๒ Undong Gutt / Choyu Gutt อุนดงกุ้ด หรือ โชยูกุ้ด เลิกชั้นเรียน ๓๓ Olgul โอลกุล ส่วนบนของร่างกายตั้งแต่แนวกระดูกไหปลาร้าขึ้นไปถึงศีรษะ ๓๔ Momtong มม ทง ส่วนกลางของร่างกายตั้งแต่แนวกระดูกไหปลาร้า ลงมาถึงแนวกระดูกเชิงกรานด้านหน้า(ต่ำกว่าสะดือเล็กน้อย) ๓๕ Arae อะเร ส่วนล่างของร่างกาย ๓๖ Poomsae พูมเซ่ ท่ารำ หรือท่าที่ใช้ในการต่อสู้แบบต่างๆ ๓๗ Kyorugi เคียรูกิ การประลองต่อสู้กัน อาจใช้ท่าตามแบบฝึก หรือแบบอิสระ ที่ใช้ในการแข่งขัน ซึ่งต้องอยู่ภายใต้กรอบกติกา ๓๘ Kyeakpa เคียกพ่า การทำลายวัสดุด้วยส่วนต่างๆ ของร่างกาย ๓๙ Hoshinsul โฮชินซึล ท่าการป้องกันตนเองในระยะประชิด ๔๐ Moa Seogi โมอา เซอกิ ท่ายืนตรงปลายเท้าชิดกัน ๔๑ Naranhi Seogi นารานฮิ เซอกิ จากท่ายืนตรงแยกเท้าซ้ายออกด้านข้าง ๑ ฝ่าเท้าให้ปลาย เท้าทั้งสองขนานชี้ตรงไปข้างหน้า ๔๒ Juchum Seogi จูชุม เซอกิ ฮอร์สไรดิงสแตนซ์ (Horse riding stance) หรือท่าขี่ม้า เท้าซ้ายแยกออกด้านข้าง ๒ ฝ่าเท้า  ย่อเข่าลง ๔๓ Apseogi อัพเซอกิ วอล์คกิงสแตนซ์ (Walking Stance) หรือท่าเดินปกติ ก้าวไปข้างหน้า ๑ ก้าว เข่าตรง ๔๔ Apkubi อัพกูบิ ฟอร์เวิร์ดสแตนซ์ (Forward Stance) หรือท่าเดินยาว ก้าวไปข้างหน้า ๑ ก้าวครึ่ง เท้าแยกห่างด้านข้าง ๑ ฝ่าเท้า เข่าหน้าย่อลง ขาหลังตึง ๔๕ Dwitkubi ดิทกูบิ แบคสแตนซ์ หรือท่าเดินหนักเท้าหลัง เท้าทั้งสองอยู่บน เส้นตรงเดียว ปลายเท้าหน้าชี้ตรง ปลายเท้าหลังชี้ออกข้าง ๙๐ องศา เท้าห่าง ๑ ก้าว เข่าทั้งสองย่อลง ๔๖ BeomSeogi บอมเซอกิ ไทเกอร์สแตนซ์ หรือท่าเสือ เท้าหน้าห่างเท้าหลังแค่ ส้นเท้าต่อปลายเท้า เท้าหน้าเขย่งขึ้นสุด เท้าหลังเฉียงออกข้าง ๓๐ องศา เข่าย่อทั้งสองข้าง น้ำหนักอยู่เท้าหลัง ๙๐ – ๑๐๐ เปอร์เซนต์ ๔๗ HakdariSeogi ฮักดาริ เซอกิ เครนสแตนซ์ หรือท่ากระเรียน ยืนขาเดียวโดยยกเท้าข้างหนึ่งขึ้นมาให้ข้างเท้า ชิดติดกับข้างหัวเข่าของขาที่ยืน ย่อเข่าเท่าท่าขี่ม้า ๔๘ Jireugi จีรึกิ การชกด้วยหมัด ๔๙ Chigi ชิกิ การใช้มือทุบ ฟาด หรือฟัน ๕๐ Chireugi ชีรึกิ การใช้ปลายนิ้วแทง ๕๑ Makki มักกิ การใช้แขนปัดป้อง ๕๒ Chagi ชากิ การเตะ ถีบ ๕๓ Olrigi โอลริกิ การเตะโดยเข่าเหยียดตรง คือการเหวี่ยงไปทั้งท่อนขา ๕๔ Jumeok จูม็อก หมัด ใช้สันหมัดของนิ้วชี้และนิ้วกลางกระทบเป้าหมาย ๕๕ Deungjumeok ดึงจูม็อก หลังหมัด ๕๖ Mejumeok เมจูม็อก กำหมัด ใช้ด้านนิ้วก้อยทุบลง ๕๗ Pyonjumeok เปียนจูม็อก กำหมัดโดยงอเพียงครึ่งเดียวใช้ข้อกลางของนิ้วทั้งสี่ ๕๘ Sosumjumeok โซซัมจูม็อก กำหมัดให้ข้อนิ้วกลางยื่นออกมา ๕๙ Jibkejumeok จิบเก้จูม็อก กำหมัดโดยกางนิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ออกคล้ายตะขอ ๖๐ Sonnal ซนนัล สันมือมีด เหยียดนิ้วออกนิ้วทั้งสี่ชิดเกร็ง นิ้วหัวแม่มืองอลงมา ๖๑ Sonnaldeung ซนนัลดึง สันมือมีดด้านนิ้วชี้ ๖๒ Sonkeut ซนกึด มือหอก ใช้นิ้วชี้ นิ้วกลาง นิ้วนาง  เกร็งชิดกันแทงเป้าหมาย ๖๓ Hansonkkeut ฮันซนกึด ใช้ปลายนิ้วชี้เพียงนิ้วเดียว ๖๔ Kawisonkkeut กาวิ ซนกึด ใช้ปลายนิ้วชี้และนิ้วกลาง ๖๕ Agwison อากวิซน ง่ามนิ้วหัวแม่มือกางออกเป็นรูปโค้งเสี้ยวพระจันทร์ ๖๖ Batangson บาทังซน กระดกข้อมือขึ้นงอข้อนิ้วทั้งห้า ใช้ส้นมือกระแทก ๖๗ Komson คมซน กำหมัดใช้ด้านฝ่ามือตบ ๖๘ Kuppinsonmok คุพพินซนมก จีบปลายนิ้วเข้าหากัน คว่ำมือลง ใช้หลังมือตรงกระดูกปลายแขนตรงข้อมือกระแทก ๖๙ Bakkatpalmok บากัตพัลมก ท่อนแขนด้านนอก (ด้านนิ้วก้อย) ๗๐ Anpalmok อันพัลมก ท่อนแขนด้านใน (ด้านหัวแม่มือ) ๗๑ Deungpalmok ดึงพัลมก ท่อนแขนด้านหลัง (ด้านหลังมือ) ๗๒ Mitpalmok มิทพัลมก ท่อนแขนด้านหน้า (ด้านฝ่ามือ) ๗๓ Palkup พัลกุพ ศอก ๗๔ Mureup มูเริพ เข่า ๗๕ Apchuk อัพชุก จมูกเท้า (ส่วนที่ใช้เวลาเขย่งเท้า) ๗๖ Dwichuk ดิทชุก ฝ่าเท้าด้านหลัง ๗๗ Balkkeut บัลกึด ปลายนิ้วเท้า ใช้จิก ๗๘ Balnal บัลนัล สันด้านนอกเท้า ๗๙ Balnaldeung บัลนัลดึง สันแปด้านในเท้า ๘๐ Baldeung บัลดึง หลังเท้า ๘๑ Dwikkumchi ดิทคุมชิ ส้นเท้า ๘๒ Taegeuk เทกุค ๑. จักรวาล เอกภพ อันไม่มีที่สิ้นสุด ๒. ธงชาติเกาหลี ๓. ในเทควันโดหมายถึงท่ารำมาตรฐานสำหรับนักเทควันโด ในระดับต่ำกว่าสายดำ มีด้วยกัน ๘ ชุด ๘๓ Palgwe พัลเก ๑. ทิศทั้ง ๘ หรือธาตุในธรรมชาติ ๘ ชนิด ๒. ในเทควันโด หมายถึงท่ารำชุดดั้งเดิม ๘ ชุด ยังมีบางประเทศ บางสำนักฝึกอยู่ ๘๔ Koryo โคเรีย/คอร์โย ท่ารำของสายดำดั้ง ๑ หมายถึงนักรบหนุ่มผุ้มุ่งมั่นฝึกฝน และเพิ่มพูนประสบการณ์ ๘๕ Keumgang กึมกัง ท่ารำของสายดำดั้ง ๒ หมายถึงภูเขากึมกังอันศักดิ์สิทธิ์ ที่ตำนานกล่าวว่าเป็นที่อาศัยของยักษ์ที่ทำหน้าที่แบกโลก ๘๖ Taebaek เทเบ็ก ท่ารำของสายดำดั้ง ๓ หมายถึง ถิ่นกำเนิดของชาวเกาหลี ตำนานกล่าวว่าอยู่ที่บริเวณภูเขาไฟเบคดูในเกาหลีเหนือ ซึ่งตันกุน ปฐมกษัตริย์ของเกาหลีก่อตั้งประเทศเป็นครั้งแรก ๘๗ Pyongwon เพียงวอน ท่ารำของสายดำดั้ง ๔ หมายถึง ที่ราบ  ทุ่งกว้าง ๘๘ Sipjin ซิบจิน ท่ารำของสายดำดั้ง ๕ หมายถึง เลข ๑๐ สิบสิ่งสัญลักษณ์แห่งอายุยืนยาว ๘๙ Jitae จิเท ท่ารำของสายดำดั้ง ๖ หมายถึง มนุษย์ยืนหยัดบนพื้นโลก มองขึ้นสู่ท้องฟ้ากว้าง ๙๐ Chonkwon ชองกวอน ท่ารำของสายดำดั้ง ๗ หมายถึง พลังอันยิ่งใหญ่แห่งสวรรค์ ๙๑ Hansu ฮันซู ท่ารำของสายดำดั้ง ๘ หมายถึง  น้ำ การไหลเวียนที่ไม่สิ้นสุด ๙๒ Ilyeo อิลโย ท่ารำของสายดำดั้ง ๙ หมายถึง  กายและใจรวมเป็นหนึ่งเดียว